Wat is ervaringsdeskundigheid?
Dit is een vraag die mij vaak gesteld is toen ik over mijn opleiding Ervaringsdeskundigheid vertelde. Waar is het begonnen, wat wordt er onder verstaan en wat kan je ermee? En waarom deze webpagina?
Iedereen weet dat je in een leven dingen meemaakt. Ervaringen op doet. Ervaringen die je graag met anderen wilt delen, maar ook ervaringen waar van je niet zeker weet wat je daar mee aan moet. En als je dan ook nog eens leert tijdens je werk dat je vooral niks van jezelf mag laten zien, laat je ook niks van je ervaringen zien die je leven hebt meegemaakt. Ondanks dat het misschien anderen op weg kan helpen in hun herstel.
Ooit dacht ik het allemaal voor elkaar te hebben. Ik was jong uit huis gegaan, zoekende naar wat ik wilde. Een turbulente jeugd gehad, aardig wat dingen meegemaakt, zowel positieve als negatieve ervaringen. Geen doorsnee jeugd. Het ging allemaal net even iets anders dan wat ik zag bij anderen gezinnen. Het zorgde ervoor dat ik wat moeizamer mijn jeugd door kwam, vroeg uit huis ging. En al jong op eigen benen leerde staan. Ik probeerde vroeger vooral door te gaan met leven, vroeger achter mij te laten. En gewoon doen alsof er niks aan de hand was.
Op de lagere school ben ik al blijven zitten, vanwege de thuissituatie. De keuze om naar de middelbare te gaan was gebaseerd op een keuze van een ander. Mijn vriendin ging naar een school en ik wilde met haar mee. Het was het begin van aan een aantal opleidingen starten, niet afmaken en tussendoor nog meer ervaringen op doen die niet altijd even leuk waren en invloed hadden op het niet afmaken van de opleidingen. Totdat ik aan de opleiding IW (social work) begon, deze wist af te maken, een baan vond en dacht mijn leven op de rails te hebben.
Maar zo ging het dus niet. Ik begon minder lekker in mijn vel te zitten, merkte dat ik last begon te krijgen van ‘vroeger’ en ben hiervoor hulp gaan zoeken. Na een intensief traject heb ik opnieuw mijn leven weer op de rails gezet en ben begonnen als begeleider in de GGZ. Naast mijn werk ben ik begonnen met de opleiding verpleegkundige en wist deze ook af te ronden. Over mijn eigen ervaring in mijn jeugd heb ik nooit wat verteld. Het was voor mezelf een geheim die ik vooral verborgen moest houden, omdat ik bang was dat mensen zouden veroordelen. Door mijn eigen ervaring met een ouder met psychische problematiek, zelf ervaring met therapie herkende ik wel veel bij cliënten. En zonder er maar iets over los te laten, nam ik dit mee tijdens mijn werk. Ik heb het op zo’n manier ingezet, waardoor ik nooit iets hoefde te vertellen over mijn eigen ervaringen.Mijn eerste ervaring met praten over mijn leven, wat ik had meegemaakt, werk gerelateerd, was tijdens het volgens van de cursus ‘Werken met eigen ervaring” binnen mijn eigen organisatie. Na deze cursus te hebben afgesloten, ging ik verder met werken en sprak nog weinig tot niet over mijn eigen ervaringen.
De omslag is gekomen toen een oud-collega mij wees op de opleiding Ervaringsdeskundigheid aan de Hogeschool Windesheim. Hij had deze opleiding afgerond en wist mij te overtuigen om deze opleiding ook te gaan volgen. Hij gaf mij moed door te zeggen dat ik ook deze opleiding aan zou kunnen. Hij was en is mijn held, mijn motivator tot op de dag van vandaag.
Door de opleiding te volgens heb ik zoveel geleerd. Ik leerde over de fase van herstel, hoe ervaringsdeskundigheid in te zetten, maar vooral er ook over te praten. Zonder schaamte, zonder taboe en vooral om trots de zijn op de kracht die ervoor heeft gezorgd dat ik nu sta voor wie ik ben.
Als eindopdracht om te laten zien wat ik geleerd heb, besloot ik om een website te creëren. Het resulteerde in deze website met hulp van mijn held, mijn motivator en mijn broer.
Op deze site zijn heb ik mijn herstelverhaal neergezet, links t.a.v. ervaringsdeskundigheid geplaatst. En ik hoop dat ook mijn klasgenoten van de opleiding Ervaringsdeskundigheid hier iets op willen zetten. Daarnaast is iedereen welkom om aan te vullen waar nodig is.